REIS DOOR HET BINNENLAND VAN SPANJE - 1

Alles verrast ons positief behalve de Tomtom
Wat is er aan de hand in Spanje? Bij ons in Nederland is Spanje niet zo vaak meer positief in het nieuws. Grote werkeloosheid, lage ratings bij Standards & Poors, te grote staatsschuld, ruw spel van Real Madrid onder Mourinho. Het lijkt kommer en kwel. Dus als we Spanje binnenrijden via Hendaye (aan de Bordeaux-kant) verwachten we slechte wegen, slecht geklede mensen, veel zwervers en veel onafgebouwde huizen.
Aan de noordkust van Spanje, tussen San Sebastian en Bilboa niets van dat alles. Op de camping in Zarautz is vriendelijkheid troef, de prijzen zijn laag, zoals je in het laagseizoen mag verwachten, een nieuw modern toiletgebouw is in aanbouw en het douchewater in het oude toiletgebouw is heerlijk warm, evenals de ruimtes zelf en voor een habbekrats eten we een niet briljante maaltijd met goede witte of rode wijn. De volgende dag rijdt het treintje naar San Sebastian perfect op tijd en in de stad zelf loopt iedereen er perfect gekleed bij. Alleen in de Tapasbar vlak bij het Plaza de la Constitucion blijft het erg stil. Om zes uur 's avonds zijn er zes bezoekers en staat de bar nog mudvol tapas. Dat lijkt ons niet stroken met de traditie.

We verwachten de komende weken nog wel te zien en te horen hoe Spanjaarden met de huidige crisis omgaan en wat je er als toerist van gaat merken. Voorlopig verrast het land ons positief. Hoe kan het ook anders als blijkt dat we de camper in Bilbao zomaar langs de straat tegenover het Guggenheim museum kunnen parkeren. Zoekend naar parkeerruimte zonder beperkte inrijhoogte kwamen we als vanzelf op de weg langs het museum terecht, waar we voor € 5 bijna de hele dag konden parkeren. De volgende uren dwaalden we om het futuristische, met titaniumplaten beklede gebouw heen en vervolgens binnen er doorheen. We verbaasden ons over de zinsbegoochelende ruimte van het atrium, de organische vormen in diverse zalen en de wijze waarop de installaties van Serra daarop inspelen. Maar we verbazen ons vooral over de durf van beleidsmakers in Bilbao en Baskenland die - weliswaar in een tijd waarin alle bomen tot in de hemel groeiden - dit centrum en alles eromheen wilden realiseren, omdat hoge kunsten nu eenmaal door de eeuwen heen een positieve uitstraling hebben hebben op hun omgeving en op het publiek dat altijd weer bereid blijkt ervoor naar een stad te komen om ervan te genieten. Daar kan Halbe Zijlstra nog een puntje aan zuigen...
Intussen zijn we alweer veel verder gevorderd op onze tocht door het binnenland. Onze eerste etappe richting Madrid voert ons via Soria en Logroño verder richting Segovia. Maar de Tomtom kan het soms niet helemaal bijbenen. Hoewel we vlak voor vertrek de laatste kaarten hebben gedownload, worden we telkens verkeerd gestuurd. Tommie ziet rotondes waar ze niet zijn en omgekeerd, wegen die er al minstens drie jaar liggen zijn kennelijk onbekend. Ligt het aan Tomtom of aan de 'mañana-mentaliteit van de Spanjaarden? Hoe dan ook, we zijn weer blij met een goede wegenkaart aan boord. En met een campinggids van ACSI die ons naar een camping wijst in 'the middle of nowhere', waar we echt de enige buitenlanders zijn tussen leegstaande caravans met voortenten. In het restaurant eten we voor € 22 een heerlijke maaltijd met elk twee glazen wijn, een toetje, koffie en een overvol glas Carlos III cognac. Dus als we tijdens het typen van dit stuk stuk in slaap vallen, dan weet je hoe dat komt. Trouwens, de naam van de camping..? dzzzzzzzmmmhhh, kijk straks maar in het CamperRoutes reisgidsje. Welterusten!