Route Napoléon: Trots op Nederlanders?

Lang geleden, toen ik nog hoofdredacteur van het ANWB maandblad REIZEN was, hadden we een interview met toenmalig verkeersminister Jorritsma. Er speelden toen allerlei zaken tussen Nederland en het Frankrijk van president Chirac. Irritaties over en weer. Zo sterk zelfs dat sommigen opriepen om Frankrijk te boycotten als vakantieland. Gevraagd naar haar mening over Frankrijk zei Jorritsma: 

"Frankrijk is een prachtig land, alleen jammer dat er Fransen wonen..." 

Nu was ik het al zelden eens met de popiejopieuitspraken van tante Jorritsma, maar dat keer wel helemaal niet. Al reizend door Frankrijk komen we zelden vervelende Fransen tegen. Integendeel. Ze zijn altijd bereid tot een praatje, ze vragen belangstellend waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat, en geven je desnoods ongevraagd leuke tips. Het helpt natuurlijk als je een beetje Frans spreekt, maar ook merken we steeds vaker dat een Fransman z'n best zal doen om zich verstaanbaar te maken. In het Engels of Duits, of een mix van van alles wat, desnoods met handen en voeten.

Des te verbazingwekkender is het verhaal van onze gastheer, een imker/honingproducent nabij Corps, aan de Route Napoleon. Via France Passion stelt hij camperplaatsen ter beschikking. Vijf stuks. Hij en zijn alleraardigste vrouw vragen er niets voor. Je moet je alleen bij aankomst even aanmelden en zo mogelijk de volgende ochtend bij vertrek even afmelden. Ze zullen je vragen of je nog water bij wilt vullen en geven je dan een speciaal verloopstuk, waarmee je een passende aansluiting op hun waterslangen kunt maken. Als je wilt kan je er honing kopen, in een heel leuk winkeltje en desgevraagd vertelt mevrouw van alles over de productie (en over de huidige problemen met een enorme raadselachtige bijensterfte.) 

Geen bedankje kan eraf!

Imker Bernard Tiron: problemen met
Nederlanders

Al pratend vertelt de imker dat hij zo langzamerhand toch wel problemen heeft met Nederlanders. Ze melden zich niet aan of af. Ze zeggen geen gedag. Geen bedankje kan eraf. En ze kopen NOOIT iets in de winkel. "Ik kan me voorstellen dat je bij een wijnboer wel een paar flessen wijn koopt en bij een honingboer geen potje honing. Maar dat je niet eens belangstelling toont, geen gedag zegt of even bedankt voor de gastvrijheid, maar wel het verloopstuk voor de waterslang meeneemt - ik ben er al heel veel kwijtgeraakt - kan ik me gewoon niet voorstellen. Nederlanders zijn echt de enigen die zich zo gedragen. Met Belgen heb ik nooit problemen, maar ook Duitsers en Engelsen, die toch moeite hebben met de Franse taal, maken we dit eigenlijk nooit mee."

Prachtige plek aan de Route Napoléon

Goed, dit moest ik even kwijt. Wij hebben er een nacht heerlijk gestaan, pal langs de Route Napoléon, waar het 's avonds heel stil wordt en waar het zo donker is dat je een werkelijk magnifieke sterrenhemel kunt zien. We kochten er een paar potjes honing voor de buren en voor vrienden en een heel bijzondere pot lavendelhoning voor onszelf. En we bewaren mooie herinneringen aan deze twee leuke mensen, die hun terrein zo hebben aangepast dat ze gezellig een paar camperaars kunnen onderbrengen.
Maar dat Nederlanders in hun ogen niet zo gezellig zijn, vervult ons niet met trots. Ik zou bijna zeggen: Frankrijk is een prachtig land, vol aardige Fransen en soms wat minder leuke Nederlanders.