Vol goede moed reden we de veerboot van Seafrance af na een rimpelloze overtocht.
'Zie je niet op tegen het links rijden?' vroeg Loes nog. 'Welnee, ik ga gewoon rechts rijden,'grapte ik. Nou, die opgewektheid was een uurtje later deels verdampt. Hemelvaartdag en overal stervensdruk! En wie moest er weer zonodig de A259 langs de kust nemen in plaats van de M20 onderlangs Londen? Juist: de ervaren reisschrijver Bisschops. Haha, hoe lang was het geleden dat je leerde om vóór de reis te checken of er speciale feestdagen waren? En waar dan de knelpunten zouden zijn?
Heel optimistisch hadden we een plek uitgezocht op de kaart in het New Forest vlak bij Lymington. Uiteindelijk waren we blij dat we na de vijfhonderdste rotonde (nu in de A27) de camper konden parkeren op Daisies Field in Littlehampton, niet ver voorbij Brighton, ofwel halverwege onze geplande route. Daar hoorden we pas dat de hele week 'childrens holiday' was, hetgeen de drukte op de weg verklaarde. Iedereen wilde met het mooie voorjaarsweer - begin juni - aan de kust zitten!
Vrijdag 3 juni was een kopie van de donderdag, alleen nog veel erger. Tot overmaat van ramp bleken de mooie kampeerplekken met uitzicht op zee, die we onszelf hadden beloofd, allemaal bezet door gezinnen met kindertjes, en reden we bij een laatste poging om toch een mooie plek te bereiken, onze camper bijna klem tussen muurtjes en overhangende takken met stekels. Toen deze camping ook vol bleek en we hetzelfde kleine weggetje weer terug moesten rijden, hielden we in ieder geval een tastbare herinnering over aan dit avontuur: een camper met 'gezandstraalde' ramen. Was het een huurcamper geweest, dan had het ons zeker € 1000 gekost aan herstelwerk. In ons geval hebben we nu gewoon een 'camper met ervaring!'
Volgende keer verder over het echte begin v an onze reis.
Kijk ook op www.camperroutes.nl voor de eerste filmpjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten